[ Pobierz całość w formacie PDF ]
się w kieliszkach podobnych do czarki, likiery najczęściej w małych
kubeczkach ze srebra, wina musujące w bardzo wysmukłych kieliszkach
otwierających się u góry.
Kierowca
Jeśli jesteś kierowcą pamiętaj, że za kierownicą przestajesz być kobietą
i żadne względy tobie nie przysługują. Nie licz, że kierowca-mężczyzna
przepuści ciebie pierwszą lub wyprzedzi tylko z lewej strony. Za kółkiem
płci się nie odróżnia.
Również jak mężczyzn obowiązuje ciebie pierwszeństwo w kłanianiu się
znajomym idącym pieszo.
Wioząc
znajomych swoim autem przejmujesz rolę gospodarza i do ciebie
należy opieka nad twoimi pasażerami.
Kolana
Kolan nie należy zbytnio prezentować, bo są one niestety słabą częścią
kobiecej nogi. Nie powinno się nimi afiszować, jeśli są wystające, a
właścicielka ma tendencje chodzenia na lekko zgiętych kończynach. Widać to
szczególnie wtedy, kiedy pani wkłada buty na wysokim obcasie. %7łeby pozbyć
się wystających kolan, należy stawiać nogi wyprostowane.
Kiedy siedzimy, powinniśmy pilnować, aby kolana trzymać złączone, bo one,
podobnie jak papużki nierozłączki, lubią być zawsze razem.
Komplementy
Jako kobieta spotyka się pani z komplementami każdego dnia: w pracy i w
domu, na ulicy i na przyjęciach. Wie pani, że komplement komplementowi
nierówny. Bywają bowiem komplementy:
- zdawkowe - nic nie znaczące, powiedziane ot tak sobie z rozpędu, bo
wypada,
- interesowne - nadawca komplementu chce zaskarbić Twoją przychylność,
lub ma jakiś interes do załatwienia. Wobec takich komplementów trzeba być
czujnym,
- prawdziwe, powtarzające się, bezinteresowne, oceniające fakt naszej
urody, wdzięku, fachowości, umiejętności. Te powinny sprawiać najwięcej
satysfakcji.
Bez względu na rodzaj komplementu, za każdy należy podziękować, nawet
jeśli wydaje nam się on absurdalny. Tego wymaga grzeczność.
Kondolencje
W przypadku śmierci nawet dość bliskiej ci osoby musisz pamiętać, że
rodzina zmarłego nie ma obowiązku powiadamiania wszystkich o zgonie, więc z
kondolencjami nie trzeba czekać na specjalne powiadomienie.
Masz trzy sposoby złożenia wyrazów współczucia:
- udać się osobiście do domu zmarłego,
- wysłać telegram,
- napisać własnoręcznie list.
Każda z wyżej wymienionych form zwalnia cię od składania wyrazów
współczucia na cmentarzu.
Jeśli w nekrologu jest zaznaczone, że prosi się o nieskładanie
kondolencji, to bezwarunkowo nawet najbliższej rodzinie wypada się do tego
dostosować.
Na wyrazy współczucia wysłane telegraficznie lub listownie nie należy
spodziewać się odpowiedzi.
W razie złożenia wizyty kondolencyjnej osobiście nie trzeba ubierać się
na czarno, wystarczą spokojne kolory. W czasie takiej wizyty rozmawia się
jedynie o zmarłym. Wizyta powinna trwać kilkanaście minut.
Czy wyrazy współczucia można przesłać telefonicznie?
Jeśli już nie ma innego sposobu, to mówi się trudno, ale nie jest to
forma elegancka.
Czy list kondolencyjny może być napisany na komputerze?
Nie. Ani na maszynie ani na komputerze, jedynie własnoręcznie.
Jeśli jestem w podróży i dowiedziałam się o śmierci, mogę wysłać
kondolencje na kartce pocztowej?
Nie wypada.
Jak długo można zwlekać z wysłaniem wyrazów współczucia?
Do tygodnia. Jeśli były ważne powody opóznienia, należy to zaznaczyć i
przeprosić.
Odrobina historii
Dzisiaj już nie ma zwyczaju tzw. "grubej" żałoby (czyli całego ubrania w
czerni). Lecz jeszcze w latach trzydziestych obowiązywały bardzo
rygorystyczne reguły. I tak: mężczyzna nosił żałobę sześć tygodni. Nie
wolno było nosić w tym czasie biżuterii. Po dziadku i babce żałoba
obowiązywała sześć miesięcy, po bracie i siostrze - cztery, po ciotce,
stryju, wuju chodziło się tylko w elementach żałobnych przy ubraniu.
Ciekawe, że po stracie dzieci nie obowiązywała żałoba.
Dzieci "gruba" żałoba obowiązywała dopiero od dwunastego roku życia.
Kto gdzie siedzi
Bywalcy oficjalnych przyjęć czy uroczystych obiadów wiedzą z góry -
orientując się po nazwiskach i stanowiskach - kto gdzie i przy kim będzie
siedział przy stole. Bo znowu jak w przypadku kodeksu drogowego istnieją
pod tym względem stałe zasady. Do nich należy ta, że na tego rodzaju
siedzące przyjęcia zaprasza się małżeństwa lub pary oraz że małżonków nie
sadza się obok siebie.
Jeśli przyjęcie ma miejsce przy długim stole, gospodarze siadają w środku
vis a vis. Po prawej ręce pana domu lub gospodarza przyjęcia wyznacza się
miejsce dla żony gościa honorowego, po lewej dla żony drugiego co do
ważności uczestnika przyjęcia. Po drugiej stronie, przy gospodyni, po jej
prawej ręce sadzamy gościa honorowego, a po jej lewej - drugiego ważnego
gościa. A reszte na zmianę: obok pana pani, obok pani - pan.
Jeśli przyjęcie odbywa się w towarzystwie kobiecym, to po prawej stronie
gospodyni sadzamy panie zajmujące w hierarchii miejsca 1, 3, 5, 7, 9, a po
lewej te, dla których wyznaczyliśmy miejsca 2, 4, 6, 8, 10.
Jeśli gospodarzem przyjęcia jest kobieta i gościem honorowym kobieta, to
zajmuje ona miejsce vis a vis gospodyni. Po jej prawej ręce sadzamy
pierwszą ważną kobietę, drugą ważną kobietę po prawej stronie gospodyni,
trzecią - po lewej stronie gościa honorowego, a czwartą po lewej ręce
gospodyni. I dalej na zmianę.
Ale są to dylematy dla organizatora przyjęcia, natomiast goście z
wywieszonego planu orientują się, gdzie będą siedzieli przy stole, a na
samej sali - z wizytówek, które obowiązkowo powinny się znajdować przy
każdym miejscu.
Więcej wariantów istnieje przy rozsadzaniu gości weselnych. I tak:
państwo młodzi zawsze siedzą razem. Po prawej ręce panny młodej sadzamy
ojca pana młodego, po jego lewej ręce matkę panny młodej, obok ojca pana
[ Pobierz całość w formacie PDF ]