[ Pobierz całość w formacie PDF ]
interpretacjach. Na przykład naszych teatralnych mecenasów nazywamy obecnie
aniołami"12, zaś największe osobistości ze świata rozrywki gwiazdami"
( stars"). Jak zrozumiałby czytelnik odległy w czasie o 2000 lat i pochodzący z
innej kultury słowa: Anioł poszedł porozmawiać z gwiazdami"? Ewangelie
pełne są takich żargonowych wyrażeń. Biedacy", trędowaci", zastępy",
ślepi" żadne z tych słów nie znaczyło tego, co się im dziś przypisuje.
Definicje słów takich jak chmury", owce", ryby", bochenki" oraz wielu
innych były związane z ludzmi, podobnie jak dziś słowo gwiazda".
Kiedy pisano w pierwszym wieku naszej ery ewangelie, wprowadzono je w
środowisko kontrolowane przez Rzym, przeto ich treść musiała być ukryta przed
rzymską cenzurą. Informacje te często miały charakter polityczny, przez co były
zawoalowane, zakodowane. Miejsca, w których występowały ważne informacje,
często poprzedzały słowa: To jest dla tych, którzy potrafią słuchać" czyli dla
31
tych, którzy rozumieją szyfr. Nie różniły się one niczym od informacji
przekazywanych między członkami prześladowanych grup w całej historii
ludzkości. W dokumentach przekazywanych między %7łydami w Niemczech w
latach trzydziestych i czterdziestych również stosowano kodowanie.
Dzięki dzisiejszej wiedzy dotyczącej tej piśmienniczej krypto-logii potrafimy
obecnie z dużą dokładnością określić datę i miejsce danego wydarzenia.
Potrafimy odkodować wiele ukrytych znaczeń znajdujących się w ewangeliach,
tak że nawet cuda zyskują zupełnie inne znaczenie. Czyniąc to, wcale nie
umniejszamy znaczenia takich postaci jak Jezus i z całą powagą stwierdzam, że
był on postacią szczególną, obdarzoną niezwykłą mocą, niemniej ewangelie
opisują pewne związane z nim zdarzenia jako cuda". Nie chodziło tu wcale o to,
że były one rzeczywiście cudownymi, ponadnaturalnymi wydarzeniami, lecz że
w świetle wówczas panujących obyczajów i warunków politycznych były
bezprecedensowymi aktami, które skutecznie omijały prawo.
Wiemy jeszcze wiele innych rzeczy. Wiemy, dlaczego poszczególne
ewangelie nie zgadzają się ze sobą. Na przykład w ewangelii Marka czytamy, że
Jezus został ukrzyżowany w trzeciej godzinie, podczas gdy w ewangelii Jana to
samo wydarzenie dzieje się w szóstej godzinie. Ten szczegół wydaje się z pozoru
niezbyt ważny, lecz jak zobaczymy pózniej, ta trzygodzinna różnica w czasie
była bardzo istotna dla dalszych wydarzeń.
Przyjrzyjmy siÄ™ wydarzeniom zwiÄ…zanym z wodÄ… i winem w Kanie,
przyjrzyjmy się dokładnie, co Biblia mówi na ten temat, wbrew temu, co się nam
wydaje, że wiemy. Temu, co kiedyś było zupełnie zrozumiałą sprawą, nadaje się
obecnie ponadnaturalny charakter. Zlub w Kanie opisany jest tylko w jednej z
czterech ewangelii, w ewangelii Jana. Jeśli był to, jak twierdzi Kościół, cud i
jeśli przypisuje mu on tak duże znaczenie, to dlaczego tak doniosłe wydarzenie
nie znalazło się w pozostałych trzech ewangeliach? Ewangelia wcale nie mówi,
32
jak to często słyszymy z ambon, że skończyło się im wino". Ewangelia mówi:
A kiedy zapragnÄ™li wina, matka Jezusa powiedziaÅ‚a: «0ni nie majÄ… wina»".
Ewangelia mówi nam, że osobą odpowiedzialną był gospodarz wesela / uczty.
Informacja ta determinuje fakt, że nie była to ceremonia zaślubin, lecz
przedślubna uczta zaręczynowa. Wino pite w czasie ceremonii zaręczyn było
podawane tylko kapłanom i %7łydom żyjącym w celibacie, nie pili go żonaci
mężczyzni, nowicjusze i inni, którzy byli traktowani jako nie posiadający
święceń. Tym wolno było pić tylko wodę jak podaje Jan, stanowiło to rytuał
oczyszczenia.
Kiedy nadszedł czas tego rytuału, Maria, najwidoczniej niezbyt szczęśliwa z
powodu dyskryminacji, chcąc skierować uwagę Jezusa na gości bez święceń,
powiedziała: Oni nie mają wina" . Nie będąc jeszcze namaszczonym
Mesjaszem, Jezus odrzekł: Moja godzina jeszcze nie nadeszła"14. W ten sposób
Maria wywarła presję na Jezusa, który złamał zwyczaj i odrzucił wodę. Wino dla
wszystkich! Gospodarz uczty nie uczynił żadnej uwagi na temat cudu, po prostu
wyraził zdziwienie, że wino pojawiło się na tym etapie ceremonii.
Często pada przypuszczenie, że ślub w Kanie Galilejskiej był ślubem samego
Jezusa, ponieważ zarówno on, jak i jego matka mieli prawo do wydawania
poleceń, co nie było przywilejem zwykłych gości. Ucztę tę można datować na
lato 30 roku n.e. w miesiącu będącym odpowiednikiem czerwca. Pierwsze
zaślubiny zawsze odbywały się w miesiącu Pokuty (wrzesień), zaś związane z
nimi uczty zaręczynowe były wydawane trzy miesiące wcześniej. W naszym
przypadku więc, pierwsze małżeńskie namaszczenie Jezusa przez Marię
Magdalenę odbyło się w miesiącu Pokuty (wrzesień) w 30 roku n.e., trzy
miesiące po ceremonii w Kanie Galilejskiej, która zdaje się być ich ucztą
zaręczynową.
Ewangelie opowiadają historie, które mimo iż nie zawsze są zgodne ze sobą,
można także prześledzić na podstawie informacji pozabiblijnych. Opis
33
działalności Jezusa aż do chwili jego ukrzyżowania można znalezć w różnych
zapiskach pochodzÄ…cych z tamtego okresu. W oficjalnych rocznikach Imperium
Rzymskiego jest wzmianka na temat procesu pod przewodnictwem Piłata oraz o
ukrzyżowaniu. Możemy na podstawie tej chronologicznie spisanej kroniki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]